Forum Gimnazjum Pniewskiego

Bryka · Wysłany: Pią 20:35, 16 Mar 2007 Temat postu:

Typowo epikurejskie podejście do życia... Jeżeli wiesz co to znaczy i czym jest filozofia epikurejska. To raczej nie wystarczy: trzeba jeszcze coś wdrożyć ze stoicyzmu i utworzyć złoty środek. Smile

To podejście przypomina mi raczej podejście (a raczej zachowanie) zwierząt, nie ludzi... Ale może tylko mi się tak wydaje...

Iskandar · Wysłany: Pią 20:58, 16 Mar 2007 Temat postu:

Zaskakujesz mnie swoją erudycją Smile

Myślę, że zamiast stoicyzmu i złotego środka wystarczałby rachunek/bilans hedonistyczny Razz

Masz filozofię w szkole jako osobny przedmiot, czy to było w ramach polskiego?

Bryka · Wysłany: Sob 0:03, 17 Mar 2007 Temat postu:

No zastanawiałem się nad hedonizmem, ale nie chciałem być aż tak brutalny dla biedaka... Filozofię mam w ramach polskiego, woku, religii i historii, więc się trochę (z tą antyczną przede wszyskim) obyłem. Smile

Effendi · Wysłany: Sob 0:00, 31 Mar 2007 Temat postu:

Odpowiedzi na to pytanie bedzie tyle ilu jest ludzi na swiecie... Kazdy ma inne zdanie, inne przezycia...

Bryka · Wysłany: Sob 22:31, 31 Mar 2007 Temat postu:

Nie każdy... Przecież gdyby tak było, to nie powstawałyby różne organizacje, obozy polityczne, dyktatury, kultury, subkultury, etc... Są pewne schematy, które powtarzają się, może nie u wszystkich, ale jednak.

Teksańczyk

Może nie tyle powtarzają się same schematy, co ich części. Chyba, że schematem nazywasz część całej egzystencji...

Bryka

Tak, to miałem na myśli. Pomyślcie, co to by był za świat w którym każdy ma własne zdanie, inne niż reszta... Pomijając to, że trudno by było mieć unikalne zdanie na dany temat. Smile

Taki świat to byłby istny armageddon w każdym miejscu. Anarchia Exclamation

solari

Zyję po to żeby umrzeć ! Nie ma innej bardziej racjonalnej odpowiedzi !

Bryka

To pytanie jest niestety nieco głębsze... Nie ma tutaj chulaj dusza, Boga nie ma. Jednak do czegoś podążamy w życiu. Do kolejnego życia? Ale jakiego, gdzie, kiedy? To jest kwestia tego tematu, solari. To jest problem na który nie ma jednoznaczej odpowiedzi.

solari

No nie wiem Bryka. Oczywiscie, mozna powiedziec ze zyje po to zeby jesc, kochac, grac w Fife, ale i tak kazdy konczy tak samo - w piachu! Kiedys w gimnazjum pan od biologii, powiedzial madrą rzecz ( jak zawsze ) : - Z chwila urodzenia starzejemy sie i zmierzamy ku smierci! czyz to nie jest prawda?

Bryka

Widzę, że nie rozumiesz kwestii tematu... Albo jesteś... nieważne. Wiem, że zdążamy do śmieci, ale po coś to życie teraz mamy. Musimy coś z nim zrobić, żeby po śmierci nie zaznać pustki. Czyli co? Mamy żyć tak, aby zawsze obawiać się śmierci bo nam to życie zabierze? Nie, musimy rozsądnie korzystać z uroków życia i podążać do celu - którym rzeczywiście jest śmierć. Ale śmierć to nie koniec. To jest początek. Nowy początek. A czego? To już zależy od nas - od naszego doczesnego życia i właśnie po to żyjemy!

Iskandar

14 słów! Po to żyjemy! [taki mały żarcik ;P]

Przyjmuję, że szukamy uniwersalnego celu życia, którego odnalezienie wbrew pozorom nie jest niemożliwe. Niech powyższe zdanie świeci jasno na ten post, bo nie chce mi się o tym ciągle przypominać.

Dlaczego sądzisz, że po śmierci nie może być pustki? Czyżby Bóg MUSIAŁ być? [taka mała dygresja: Bóg jest bogiem i niczego nie musi ;P] A co zrobisz, jak się okaże, że Go nie ma? Jakiś ćwierćinteligentny filozof wymyślił, że bardziej opłaca się żyć tak, jakby Bóg był, bo wtedy nic się nie straci, a można zyskać życie wieczne w Raju. Nie zgadzam się z tym twierdzeniem, gdyż życie według boskich zasad jest nudne i ogólnie do kitu, a często sprzeczne z przekonaniami podmiotu, więc gdy się okaże, że po śmierci nie ma nic, to wychodzi na to, że jedyne życie, jakie się miało, było nieszczęśliwe. W sytuacji, gdy nie przejmujemy się szczególnie przykazaniami, możemy mieć pewność, że przynajmniej jedna z naszych form egzystencji była udana Razz

Ja wiem, że przykazania typu V, VI, VII są bardzo przydatne, ale myślę, że ich przestrzeganie leży w naturze cywilizowanego człowieka i nie musi to być nakazywane. Mimo to wcale nie myślę, że Dekalog przedstawia uniwersalne wartości, choćby za sprawą przykazania "nie będziesz miał bogów cudzych przede mną" [cholera, zagalopowałam się, już kończę]. Podsumowując: uniwersalnym celem życia nie jest pojednanie z Bogiem. Uniwersalnym celem jest osiągnięcie szczęścia, które każdy pojmuje indywidualnie [dla Bryki może to być jedność z Bogiem właśnie, widać taki ma system wartości, ja mam inny, Solari ma inny, a Aguś i Natala to już zupełnie inny... ;P]

------------------------------------------------

A tak w ogóle to celem życia jest rodzenie zdrowych dzieci xP

solari

Bryka, jak umrzemy to juz żadnej pustki nie zaznamy bo jak ? Very Happy

A jak nas św. Piotr do nieba wpuści to sądzę ze nie bedziemy rozmyslac o naszym życiu ziemskim tylko cieszyć się rajem! Dobrze mówie?

Bryka

Isk, dla Ciebie życie w zgodzie z religią chrześcijańską jest ciężarem... Rozumiem to, masz do tego prawo. Nie zgadzam się jednak z tym. Lepiej jednak zgodzić się z Blaise Pascalem i się zawieść, a raczej nawet nie mieć możliwości zawiedzenia się skoro nas nie będzie, niż jednak w tą drugą stronę, cierpiąc wieczne katusze przez swoją małostkowość czy krótkowzroczność. To jest loteria, a nasze życie które wykluczałoby Boga aż tak wiele by się nie różniło od chrześcijańskiego. Oczywiście zachowując normy moralne... Tyle że te normy moralne przez setki lat były wpajane również przez Kościół, a raczej przez wiarę, gdyż Kościół różne rzeczy robił w swojej tysiącletniej historii...
Nie można naukowo potwierdzić istnienia Boga, może to i lepiej, ale szczerze wierzę że jest (i nie należę do moherów Razz

). Nie da się w racjonalny sposób wytłumaczyć cudów, objawień. Potęga ludzkiego umysłu jest niczym wobec "substancji nieskończonej, jaką jest Bóg" <--- jak to Pascal określił. Może przykazania (te nadmienione) leżą w naturze cywilizowanego człowieka, ale nie każdy człowiek zasługuje na takie miano... Tak, często popełnia się błąd uogólniania rozumienia czy tłumaczenia Dekalogu, jako uniwersalnego źródła wartości. Trzeba jednak pamiętać, iż jest on prawem wiary i takie zadania również musi spełniać (stąd np. II przykazanie).

No już nic więcej nie przychodzi mi do głowy, może jak będę miał świeższe myślenie to coś jeszcze napiszę. Smile

Teksańczyk

Iskandar

Tak, chodzenie do kościoła, codzienne modlitwy, sakramenty, niejedzenie mięsa w piątki, niepracowanie w niedzielę, cołaski, brak antykoncepcji, możliwości wykonania aborcji ze względów zdrowotnych, eutanazji, gdy ma się dosyć itd. bywa bardzo uciążliwe. Cieszę się, że to rozumiesz.
Jak sam zauważyłeś, to kwestia wiary, czy wybierze się opcję ćwierćinteligentnego Pascala, czy ćwierćinteligentnej mnie.

Bryka

No to dwutysiącletniej historii... Kościół w sensie władzy papieskiej... Nie chce mi się pisać, ale wiadomo że nie zawsze papieże byli święci. Razz

Z tymi sakramentami nie jest tak źle, ale faktycznie Kościół jest dość konserwatywny jeśli chodzi np. o antykoncepcję. Eutanazja i aborcja jest jeszcze w moim rozumieniu ochrony życia, choć z tą eutanazją to bywa różnie. Każdy przypadek jest inny, każdy człowiek chce czegoś innego, ma inne potrzeby. Dlatego wobec Twojej postawy staram się być tolerancyjny.

Iskandar

Cieszy mnie Twoja postawa tolerancji wobec mojej postawy, odwdzięczę się tym samym Razz

A teraz dajmy ludziom wypowiadać się na temat.

Gizmo

To co teraz napisze może zabrzmieć głupio.
Ale możliwe że żyjemy po to by umrzeć.

Trudno zrozumieć sens życia.

Bryka

Skoro przez dwa czy trzy tysiące istnienia filozofii nie znaleziono na to odpowiedzi pewnej i jednoznacznej, to znaczy że takiej nie ma. Powtarzam poraz kolejny, życie zmierza ku śmierci, ale gdyby to śmierć była sensem życia ludzie zabijaliby się zaraz po urodzeniu (a raczej gdy będą w stanie sobie to uświadomić, trudno wyobrazić sobie noworodka podcinającego sobie żyły... Razz

).