Forum Gimnazjum Pniewskiego

_po

Skąd wiemy o tym, że istniejemy naprawdę?

hiszpan

Może z racji tego, że mamy sumnienie? Ciekawy temat

_po

Sumienie czasem potrafimy zagłuszyć potrafimy zatem na tyle modyfikować ten stan wewnętrzny sumieniem, że tak naprawdę owo sumienie staje się kłamstwem. BYć może także okłamało Cię, że istniejesz Wink

Jim Jester/Demon

jak bylem maly to myslalem sobie ze moge byc kogos zabawka Very Happy

ale to i tak nie prawda po po primo jak to juz bylo napisane mamy dusze i wiare co nie?? Razz

Bartek

wiara w Boga

_po

filozofia ma wiele wspólnego z teologią ale...
jaka wiara, jak się ona ma do tej pewności, że jestem??
to raczej rodzi kolejne pytania ale o tym może później
na razie nie odpowiedzieliśmy sobie czy jesteśmy, a co dopiero, że coś jeszcze posiadamy (wiara, dusza)

Jim Jester/Demon

tak czy siak fajne zycie co nie Razz

??

karaon

Iskandar

Mnie najbliższa jest myślenie Heraklita bodajże, że nic nie jest, bo wszystko dopiero się staje. To tak samo, jak nie ma roku 0: albo się stajemy, albo przemijamy, nie ma przebacz Wink

Z drugiej strony skądś musi się brać to, z czego jesteśmy i chyba jedynie elektrony czy inne, najmniejwsze maleńswa, istnieją w sensie fizycznym. Z trzeciej strony ( Wink

) o tym, czy istniejemy, dowiemy się dopiero po śmierci. Z tym "dowiemy się" też może być problem, bo jeśli się okaże, że człowiek jest integralną częścią swojego ciała, to za wiele się nie dowie bo wyjdzie na to, że nigdy nie istniał i nie istnieje... Neutral

Przekichane, lepiej się tym nie przejmować i korzystać ze swojego istnienia lub jego iluzji Wink

_po

Dla Iskandar pewna myśl członka NSDAP: człowiek jest bytowaniem ku śmierci Być może zatem nie jest to proces stawania się lecz obumierania, zatracania się aż do... Hedonizm, który proponujesz owszem znalazł swe miejsce (mało znaczące w filozofii), tylko czym odróżnia się takie bytowanie od zwierzęcego zaspokajania swych potrzeb.

Iskandar

Człowiek to przecież mimo wszystko zwierzę. I poza tym czy to taki zaszczyt być człowiekiem? Poza tym można korzystać z życia, nie zastanawiając się nad tym, czy ono faktycznie jest, czy go nie ma, a przy tym robić rzeczy naprawdę wielkie i właściwe tylko człowiekowi.

Człowiek staje się, dopóki jest w łonie matki, kiedy się narodzi, zaczyna powoli obumierać. I tak umieramy przez całe nasze życie na powierzchni... Neutral

Mało ciekawa perspektywa, ale i tak tego nie zmienimy. Zamiast zastanawiać się nad tym, czego zmienić nie można, lepiej zająć się tym, na co mamy jakikolwiek wpływ, inaczej nasze życie będzie zmarnowane

_po

to szczerze nie wiem czy warto zajmować ci się dalej filozofią musisz sięgnąć po coś bardziej praktycznego co pozwoli"zająć się tym, na co mamy jakikolwiek wpływ"
Nie wiem ale chyba smutny los spotkał by Cię w czasach Twego idola za stwierdzenie, że: "Człowiek to przecież mimo wszystko zwierzę"
A Uber mensch??

Iskandar

Poprostu wolę najpierw zastanawiać się nad tym, co mogę zmienić, a potem dopiero pomyśleć się nad resztą. Są jakieś priorytety. Polityka to przecież też swego rodzaju filozofia.

Ja wiem, że w czasach Rommla to bym sobie za długo nie pożyła Wink

Człowiek jest zwierzęciem z punktu widzenia biologicznego. Nie poczuwam się do bycia rośliną, kamieniem czy jakimkolwiek elementem środowiska, jak właśnie zwierzęciem. Człowiek conajwyżej wyróżnia się wśród innych zwierząt

No, oczywiście nikogo nie chcę urazić, gdyby ktoś urażony się czuł Wink

Bycie zwierzęciem nie jest złe

_po

aczkolwiek ani sobie ani Tobie nie życzę byś się kiedyś zeświniła.
Ponawiam pytanie główne w tym wątku:
Skąd wiemy o tym, że istniejemy naprawdę? MOże nasze życie jest faktycznie pozorem?

Iskandar

Hehe, ja też nikomu ześwinienia nie życzę Wink

Niemniej jest to tak samo niemożliwe, jak zeskunksienie mrówkojada Wink

A co do głównego wątku: sądzę, że umysł, jako coś, co nie jest namacalne, paradoksalnie jest jedynym życiem i istnieniem. Dlatego, kochani gimnazjaliści, im będziecie mądrzejsi, tym bardziej będziecie istnieć Kwadratowy

Szwecja

Czyli "Cogito ergo sum" (Kartezjusz). Tylko, że to jest czysto filozoficzne podejście do sprawy. Ja jednak wolę wmieszać w to religię. Sprawa się komplikuje i rozjaśnia zarazem. Dlatego zostaje nam tylko wiara, że faktycznie jesteśmy. Prawde poznamy dopiero po śmierci.

_po

osobiście wolę inną sentencję:
dubito ergo sum
wątpię więc jestem

Jim Jester/Demon

ja mysle ze nasza glowa jest zamala zeby to pojac

hiszpan

Za mała nie jest Wink

Tyle, że nie potrafimy jej w pełni wykorzystać, by pojąc aspekty życia dla nas niezrozumiałe.

_po

głowa mała Smile

na początek proponuje spróbować wyhamować wtedy rozum przyjmie prawdy nieodgadnione Wink

John

Ten temat jest dość trudny, jeśli chodzi o dyskusje...Można nawiązywać do różnych wymienionych wyzej ''tez'' o tym, ze jesteśmy...Co do tego, że mamy mózg...Możemy myśleć [nie każdemu się chce, ale raczej każdy przeciętny człowiek to potrafi Wink

], widzimy, słyszymy, mamy czucie [np. w dłoniach] i możemy dotykać różnych przedmiotów, więc chyba jesteśmy, istniejemy...
Co do wiary, wiary w Boga uważam, że ON daje nam to, że żyjemy, że myślimy, że naprawdę jesteśmy...Bóg dał nam życie i wiarę w to, że wzystko, co się dzieje jest prawdą...
"JA JESTEM DROGĄ, PRAWDĄ I ŻYCIEM"

_po

może po prostu trzeba świadomości bycia jak je osiągnąć?? może kiedyś opowiem o mistrzach zen Smile

to moj ulubiony temat

Jim Jester/Demon

jak sie tak zamysli to moza sobie niezla depreche zrobic Razz

np ze umre za mniej wiecej 80 lat albo szybciej a moj para praa pra wnuk mnie nie bedzie pamietal nawet mojego imienia Wink

John

no to jest fakt... mozna miec niezla depreche... ale takie jest zycie.... ja tez juz nie pamietam jak miala na imie moja praprababcia.... Razz

ale co ja za to moge... dobrej pamieci nie mam Kwadratowy

Teksańczyk · Wysłany: Czw 1:07, 30 Mar 2006 Temat postu:

a ja pamiętam, ze mój pra pra dizadek miał na imię Andrzej Smile

Wracając do tematu - to, czy jestem, zależy w pewnej mierze od tego, czy chcę byc. Jeżeli chcę -serdecznie kieruję do tematu "Czy jesteś zadowolony/a ze swojego życia?". Jeżeli nie chcę - "Samobójstwo" Razz

.

Gizmo · Wysłany: Pią 12:56, 31 Mar 2006 Temat postu:

Temacik bardzo fajny! Nigdy bym się nie zastanwiał czy istniejemy na prawde gdyby nie film MATRIX! Kto wie? Może my śpimy... zamknięci w komorach?! A tylko garstka ludzi pozostała w świecie opanowanym przez roboty?!
Temat daje wiele do przemyślenia!!

____________________________
IIe to mistrzowie

Teksańczyk

No ja trwam w przekonaniu, ze zyjemy w jednej wielkiej szawce (takiej jak w gimnazjum).

A jak ktos nie kuma o co chodzi, to odsylam do filmu "Man In Black II"

Iskandar

Ale te ludziki zdawały sobie sprawę z tego, że żyją w szafce Razz

A my, jeśli w takowej szafce żyjemy, to nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Teksańczyk

No to powoli trzeba zacząc sobe zdawac z tego sprawę... Ustawcie sobie opisy na gg, że żyjemy w szafce Razz